ΔΕΙΤΕ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ LINK ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΤΑΙΝΙΑΣ 
ΜΕΡΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΠΟΥ ΒΡΗΚΑΜΕ ΓΙΑ ΣΑΣ

ο κατάλογος θα ανανεώνεται ταχτικά



  Άσκηση κινηματογραφικού ύφους πάνω σε δύο ρεμπέτικα τραγούδια: Τα ματόκλαδά σου λάμπουν, Μινόρε της αυγής. Η ταινία δεν παίχτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1961. Την απέρριψε η Προκριματική Επιτροπή λόγω χασικλίδικων τραγουδιών. Στη συνέχεια την απέρριψε και η Δευτεροβάθμια επιτροπή. Εξωτερικά γυρίσματα στο Δουργούτι, προσφυγική παραγκούπολη


   Ένα χρονικό της Κατοχής. 


  Ένας άνθρωπος μοναχός του περπατάει στο δρόμο.
Ο Γιάννης και ο Δρόμος είναι η πρώτη (μικρού μήκους) ταινία της Τώνιας Μαρκετάκη, βασισμένη σε ένα διήγημα του Μενέλαου Λουντέμη. Ακούγεται το ποίημα του ίδιου «απόψε». από τους τίτλους της ταινίας: "Η μοναξιά είναι ζήτημα αυτάρκειας"  Γιάννης Νεγρεπόντης

  Η Μήδεια σε μια σύγχρονη γειτονιά. 


   Η αλληλογραφία ενός μετανάστη από το Γύθειο, που στις αρχές του αιώνα μας πήγε στην Αμερική.


  Η ταινία "Μοναστηράκι" είναι ένα ιδιότυπο λυρικό ντοκυμανταίρ και αναφέρεται στο γνωστό χώρο που φέρει το ίδιο όνομα, αλλά και στο μύθο που τον συνοδεύει. Η ταινία δεν παίχτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1976. Την απέρριψε η Προκριματική Επιτροπή.


   Με αφορμή την ίδρυση και τη λειτουργία της Ελληνικής Κοινότητας στη Χαϊδελβέργη θίγονται τα βασικότερα από τα προβλήματα που απασχολούν τους Έλληνες της Γερμανίας: εκπαιδευτικό, απολύσεις, προσαρμογή, στεγαστικό, κ.ά.
Το παρακάτω κείμενο είναι από τον κατάλογο του 3ου φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης "Εικόνες του 21ου αιώνα" Η ταινία ερευνά το μεταναστευτικό ζήτημα απο τη θέση ενός συλλογικού οργάνου, της κοινότητας των ελλήνων εργατών στη περιοχή Χαϊδελβέργης δυτικής Γερμανίας. Δεκαπέντε περίπου χρόνια από την εγκατάσταση των πρώτων φιλοξενούμενων εργατών (Γκασταρμπάιτερ), στις αρχές της δεκαετίας του 1960, τα προβλήματα που τους απασχολούν πιεστικά είναι το εκπαιδευτικό, το στεγαστικό, οι δυσκολίες προσαρμογής στον ξένο τόπο, η ανεργία, οι σκληρές συνθήκες δουλειάς και οι επιπτώσεις στήν υγεία των μεταναστών απο τις δυσκολίες διαβίωσης.

   Ντοκυμανταίρ για τους καρβουνιάρηδες, ένα επάγγελμα που φθίνει μέσα στη σύγχρονη τεχνολογία. 


   Η φοβία και οι φαντασιώσεις ενός δεκαεφτάχρονου κοριτσιού, που έχει μείνει μόνο του στο σπίτι, ένα βράδυ που βρέχει και διαβάζει ιστορία για τις πανελλήνιες εξετάσεις. 
Μία άλλη σύνοψη απο δακτυλογραφημένη σημείωση της Φρίντας Λιάππα    Η ιστορία διαδραματίζεται στο σπίτι του Γιάννη καί της Μάγιας στην Αθήνα. Είναι ένα ανοιξιάτικο βράδι που έχει ξεσπάσει δυνατή μπόρα. Η Μάγια κι ό Γιάννης φεύγουν καί ή  Ηλέκτρα με τη Λουκία μένουν μόνες τους στό σπίτι.

    Μια μοναχική, γερασμένη γυναίκα αισθάνεται μια ακαταμάχητη έλξη για έναν νεαρό που δουλεύει στο γιαπί απέναντι στο σπίτι της. Μοναδική της επιφύλαξη, ως το τέλος, κάτι χρυσαφικά και χρήματα που φυλάει σε ένα συρτάρι.
Η ταινία είναι αφιερωμένη στήν Ιωάννα (γυναίκα του σκηνοθέτη)

 
  Oι απρόβλεπτες δυσκολίες του Χάρου στην πορεία του για την παραλαβή μιας ψυχής.   Στη φωτογραφία: Ο Δημήτρης Οικονόμου και η Κατερίνα Λέχου στην ερωτική σκηνή.


   Η απρόσμενη επίσκεψη ενός ταλαιπωρημένου, άστεγου και άρρωστου νεαρού, στο σπίτι ένος τραπεζικού στελέχους, αναβιώνει το παρελθόν και ανατρέπει με τραγικό τρόπο την ήρεμη και τακτοποιημένη ζωή του.  Στή φωτογραφία ο Θέμιστοκλής Πάνου και ο Πέτρος Λαγούτης απο την ταινία.


  Ενα νέο αγόρι, ευαίσθητο και με ταλέντο αλλά ταυτόχρονα συναισθηματικά κλειστό, απομονώνεται απο το κοινωνικό περιβάλλον του, εξευτελίζεται, "προδίδεται" απο τον κρυφό του έρωτα. Χωρίς ένα χάδι απο πουθενά, οδηγείται αναπάντεχα έξω απο τα λεπτά όρια της κοινής λογικής.  
Στη φωτογραφία: Ο Χάρης Μαυρουδής και η βραβευμένη με Α΄ γυναικείου ρόλου βραβείο, στο φεστιβάλ της Δράμας, Θάλεια Ματίκα σε σκηνή απο την ταινία.


   Όταν φυσάει όλα αποκτούν μια δύναμη παράξενη          Στη φωτογραφία: το σκίτσο στο εξώφυλλο του σεναρίου


   Η Μάγδα και η Γεωργία είναι φίλες χρόνια τώρα. Ένα απρόβλεπτο γεγονός όμως έγινε η αιτία να αλλάξει η καθημερινή τους διαδρομή προς τα λουτρά, η συγκεκριμένη ημέρα τους πήρε άλλη τροπή, ίσως και οι επόμενες…       Στη φωτογραφία: Η Άννα Παιτατζή και η Θάλεια Καλιγά, υπέροχες στο "Τι κολυμπάει και γελάει".


   Μια γυναίκα που δεν διστάζει, μπροστά στο μητρικό της ένστικτο, να κάνει αυτό που ποτέ δεν φανταζότανε…Ένας νέος που δεν θα μάθει ποτέ το σημαντικότερο για την ζωή του.Ένας άνδρας που θα συγκατανεύσει σε κάτι ακραίο. Κι ένα παιδί…
Στη φωτογραφία: Ο μικρός Ιάσωνας Ταζάρτες, ο Γιάννης Τσιμιτσέλης, ο Ερρίκος Λίτσης και η Ντομένικα Ρέγκου.

   Η συνάντηση ενός Άντρα και μιας Γυναίκας στο κοινό ψυχικό τους τοπίο. Ένα σβησμένο (;) ηφαίστειο.
Στη φωτογραφία: Η Γεωργία Ανέστη, ο Χρήστος Δήμας και το χάσμα ανάμεσά τους, στο "Ηφαίστειο".


   Η Ελένη ζει αρκετά χρόνια στην Αθήνα. Έχει έρθει από την επαρχία.Η ζωή της μοιάζει να μην έχει κανένα ενδιαφέρον. Συναντά κάθε μέρα τους ίδιους ανθρώπους, κάνει κάθε μέρα τα ίδια πράγματα. Και ξαφνικά, σα να αποφασίζει η ζωή η ίδια γι’ αυτήν, την οδηγεί με ένα γεγονός τυχαίο και κάποιες συναντήσεις σχεδόν απαρατήρητες (φευγαλέες) εκεί που, και η ίδια ίσως εύχεται στον εαυτό της.     Στη φωτογραφία: Η Μάρα Μπαρόλα στα "Φευγαλέα χαμόγελα".

   O Αλί Καζάν είναι ο τελευταίος αυθεντικός φακίρης που μας έχει απομείνει σε αυτούς τους καιρούς της κοροϊδίας και της απατεωνιάς. Η πορεία της φυγής ενός Ινδου φακίρη, ενός μύστη, από τα δεσμά της εκμετάλλευσης ενός Ευρωπαίου πρώην ταχυδακτυλουργού.
Στη φωτογραφία: Ο Κώστας Μπερικόπουλος και ο Κώστας Φιλλίπογλού στον "Τελευταίο φακίρη".

    Η Βίκυ φεύγει. Η τελευταία της μέρα στην Ελλάδα είναι γεμάτη αποχαιρετισμούς, μέσα από τους οποίους ξεδιπλώνεται μπροστά μας ο τρόπος ζωής της, οι σχέσεις της, οι ανασφάλειές και οι ανησυχίες της.       Στη φωτογραφία: Η Μένη Κωνσταντινίδου στο "Αποχαιρετώντας"

    Η Μαρίνα, μια νεαρή κοπέλλα, ξυπνάει μόνη της στο άδειο διαμέρισμα. Τώρα πρέπει να αντιμετωπίσει τις μνήμες του τραγικού γεγονότος απ’ το παρελθόν και να κάνει γεναία βήματα για το μέλλον.
Στη φωτογραφία, η Κατερίνα Χιωτίνη.


   
Οι ψυχοσωματικές αντιδράσεις ενός ανθρώπου μετά την διάπραξη του φόνου.

    Σούρουπο. Ένα αυτοκίνητο κινείται σε μια λεωφόρο. Ο οδηγός δείχνει να ψάχνει κάτι. Το ραδιόφωνο μεταδίδει για κάποιο σήριαλ κίλλερ που δρα εκεί κοντά. Ένας άντρας κάνει ότο-στοπ. Ο οδηγός τον επιβιβάζει και αρχίζει να του λέει ότι μοιάζουν (…).  Δύο ηθοποιοί αυτοσχεδιάζουν πάνω στους ρόλους, σχολιάζοντας το σενάριο που  είναι ελεύθερα εμπνευσμένο από τον «Σωσία» του Ντοστογιέφσκι και εγγράφουν  στο φιλμ δικές τους φαντασιώσεις.
Στη φωτογραφία: Ο Γιώργος Πισπίνης και ο βαγγέλης Στρατηγάκος σε σκηνή από την ταινία.


  Μια ηλιόλουστη μέρα. Η Ρέα βρίσκεται στο καινούριο της διαμέρισμα, στον 5ο όροφο και σε καλή περιοχή. Όλα μοιάζουν φυσιολογικά. Όμως κατά την έξοδό της κάτι παράξενο συμβαίνει. Δεν μπορεί να βρει το ισόγειο της πολυκατοικίας. Οι όροφοι και τα ονόματα στα κουδούνια αλλάζουν άναρχα. Τώρα πρέπει κι εκείνη να αλλάξει πολλά, γιατί ούτε το κινητό της, ούτε τα ρούχα της, ούτε τα λεφτά της μπορούν να την βοηθήσουν να βρει τη διέξοδο.
Στη φωτογραφία: Η Κατερίνα Χιωτίνη στο "Ισόγειο".

   Από τότε που πέθανε ο άνδρας της, ο Ανδρέας, η κυρία Αντωνία, έχει μόνο τη φωτογραφία του να μιλά. Είναι, σχεδόν, σίγουρη ότι εκείνος την ακούει. Αυτή τη σιγουριά της, την μεταβιβάζει και σε μας που την παρακολουθούμε. 
Στη φωτογραφία: Η Τζένη Ρουσσέα (τιμητική διάκριση ερμηνείας στο  φεστιβάλ Δράμας 2008) σε σκηνή από την ταινία.

   Ενας άντρας σε κάποιο περίεργο μπαρ νομίζει ότι διακρίνει ένα πρόσωπο από το παρελθόν του που τον αναστατώνει. Νιώθει ενοχές, τύψεις, εχθρότητα, φόβο; Θέλει να βεβαιωθεί για την ταυτότητα του θαμώνα αλλά διστάζει… μέχρι να αποφασίσει θυμάται και φαντασιώνεται…
Στη φωτογραφία: Ο Βαγγέλης Στρατηγάκος στη "Συνάντηση".

   Ένας ασθενής ζητάει απ' το γιατρό του μια χάρη... Θα πραγματοποιηθεί;
Στη φωτογραφία: Ο Θύμιος Καρακατσάνης πρίν αποχαιρετίσει τα... όπλα

   Ενώ η χώρα μαστίζεται από εξεγέρσεις, επεισόδια και βανδαλισμούς, ένα αλκοολικός συγγραφέας δέχεται μια νύχτα την επίσκεψη μιας παλιάς γνωστής του, η οποία του προτείνει την πιο απλή μα και περίεργη λύση σε όλα τα προβλήματα του κόσμου.
Στη φωτογραφία: Ο Μελέτης Γεωργιάδης και η Κατερίνα Χιωτίνη σε σκηνή από την ταινία.

  Ταξί, αεροπλάνο, ποδήλατο, αυτοκίνητο, πλοίο, ασθενοφόρο, τρένο. Έξι αποχαιρετισμοί κι ένα καλωσόρισμα.  Το τέλος μελοδραματικών, τραγικών και κωμικών ιστοριών καθημερινής ζωής.